recensie

Boekrecensie: Stephen King - Tovenaarsglas (DT IV)

In het vierde deel van Stephen King's Dark Tower reeks, neemt het verhaal een tijdelijke wending. De eerste drie delen speelden zich voornamelijk af in het heden, maar in Wizard and Glass (Nederlands: Tovenaarsglas) vertelt King een heel ander verhaal: dat over de geschiedenis van gunslinger Roland Deschain.

Boekgegevens

• Uitgever USA: Grant
• Uitgever Nederland: Luitingh-Sijthoff
• ISBN: 978-0937986172
• Aantal pagina's: 787

Zijweggetje

Voordat King de zijweg richting Rolands verleden neemt, moet de grote vraag die bleef hangen aan het einde van het derde deel nog worden weggewerkt. King slaagt daar ruimschoots in; dit vierde deel start bijzonder spannend en heeft al snel een aantal subtiele, maar ook een aantal heel duidelijke verwijzingen naar King's andere boeken. Dit geeft de reeks nog een stukje herkenbaarheid mee voor de King-fans. Ik adviseer daarom ook om eerst zoveel mogelijk andere boeken van King te lezen voordat je start met de Dark Tower reeks. Het aantal verwijzingen naar andere boeken ligt ontzettend hoog!

Na een pagina of honderd zijn de vragen uit deel drie wel weggewerkt en is het tijd voor een bijzonder lange palaver, waarin Roland vertelt over zijn roemruchte verleden. In de vorige delen verwees King al ontzettend vaak naar de jonge Roland, maar dit waren meestal maar korte passages. In Wizard and Glass neemt King ruimschoots de tijd om de lezer te verplaatsen in de geest van de jonge scherpschutter.

Zoveel meer

Ik zal maar direct met de deur in huis vallen: dit deel is mijn favoriet uit de serie. Het is een schitterend (liefdes)verhaal over de jonge Roland. Het uitgangspunt is heel simpel: Roland moet met zijn vrienden Alain en Cuthbert naar Mejis, een afgelegen plaatsje aan de rand van Mid-World. Ik stond niet te springen toen dit begon; de queeste zelf vond ik al interessant genoeg en had vooral in deel drie lekker veel vaart. Het achtergrondverhaal dat de queeste dus ophield, moest in mijn ogen wel erg sterk zijn. En gelukkig, dat was het.

King laat hiermee voor de zoveelste keer zien dat hij veel meer is dan een schrijver van horrorverhalen. De manier waarop hij weer in de hoofden van Roland, Alain en Cuthbert kan kruipen, is fantastisch. Hetzelfde geldt voor de bad-guys in dit verhaal; ook zij krijgen een mooi achtergrondverhaal en dit maakt het verhaal alleen maar meeslepender.

Daarnaast zit er nog een schitterend liefdesverhaal in. De naam van Susan Delgado is in de voorgaande delen al meermaals gevallen en in dit vierde boek krijgt zij een uitgebreide introductie. De plot rondom Susan en Roland ontwikkelt zich misschien niet op heel verrassende wijze, maar het is allemaal fantastisch geschreven en vooral erg indrukwekkend verteld.

Vriendschap

Het centrale thema van dit boek is vriendschap. De vriendschap tussen de drie jonge scherpschutters is heel bijzonder, en erg indrukwekkend. Met regelmaat tonen zij waar ze al toe in staat zijn en dat is erg indrukwekkend. Susan is een erg interessant personage; zij staat voor een groot dilemma waar King handig van profiteert. Terwijl Susan haar keuze probeert te maken, ontdekt het jonge trio scherpschutters dat er in het stadje Hambry, waar dit verhaal zich afspeelt, wel wat erg vreemds aan de hand is. Op dit moment wint het verhaal aan vaart. Lange tijd gebeurt er niet ontzettend veel, maar nadat het ka-tet echt lucht krijgt van de zaakjes die zich in Hambry afspelen, kantelt dat beeld volledig. Een bloedstollend spannend einde is het gevolg. Helaas zijn er her en der wel wat teveel toevalligheden die het einde mogelijk maken, maar ontsporen doet het verhaal allerminst. Daarmee komt er een einde aan Rolands bijzonder lange flashback, maar niet het einde van het verhaal. Want in de laatste honderd pagina's keert King weer terug naar het heden en het huidige ka-tet. Ook in dit laatste stuk gebeurt er meer dan voldoende en het boek eindigt op een waardige manier.

Beste in de reeks

Wizard and Glass is mijns inziens absoluut het beste boek in de Dark Tower reeks. Het is enigszins een hate it or love it verhaal: aan de ene kant wordt de queeste onderbroken, maar aan de andere kant krijg je daar een prachtig achtergrondverhaal voor terug. De flashback is geweldig geschreven: ik waande mij echt in het fictieve Hambry en de personages zijn weer levensecht, met name door de fantastisch beschreven vriendschappen. Ondanks dat de plot niet erg veel vaart heeft, is er voldoende onderhuidse spanning en mede daardoor is dit boek echt geweldig en typisch King. Normaal heb ik niets met liefdesverhalen, maar in dit boek was dat een geweldige keus en het draagt zonder enige twijfel bij aan het antwoord waarom Roland is zoals hij is. Zijn mysterieuze kant zal gedurende de hele reeks blijven, maar het respect voor zijn personage zal alleen maar toenemen.

Lees verder

• Boekrecensie: Stephen King - De Scherpschutter (DT I)
• Boekrecensie: Stephen King - Het Teken van Drie (DT II)
• Boekrecensie: Stephen King - Wolven van de Calla (DT V)
• Boekrecensie: Stephen King - De Donkere Toren (DT VII)