recensie

The Devil wears Prada met Meryl Streep

Een leuke speelfilm, maar in een genre waarin je Meryl Streep niet snel te zien kreeg. Toch lijkt ook deze rol haar op het lijf geschreven en heeft absoluut met de acteerkwaliteiten van deze vrouw te maken. Deze speelfilm heeft de modewereld uitvergroot en dat maakt het amusant en erg oppervlakkig ... maar dat hoort bij de business.

De film

Basisuitgangspunten

De film gaat eigenlijk over twee mensen in een redelijk lichtzinnig verhaal. Hoofdredactrice Miranda Priestly van vooraanstaand modeblad Runway, gespeeld door Meryl Streep, die met ijzeren hand regeert binnen haar domein. Slechts zelden doet iemand iets goed, wat maakt dat er nogal wat onzekere "zieltjes" rondlopen. Ze kan carrières in deze wereld maken en breken en laat ze maar al te goed merken.
De tweede persoon in het verhaal is Andrea Sachs, gespeeld door Anne Hathaway, die als journaliste op zoek is naar een baan en uit nood de tweede assistente van Priestly wordt bij het eerder genoemde blad. Assistente van een soort welke ook door het woord “slaaf” vervangen kan worden. Dat zegt genoeg over hoe er met mensen omgegaan wordt.

Geen modepopje

Andrea heeft niets met mode en aangezien de rest binnen het concern hier anders tegenaan kijkt, valt ze behoorlijk uit de toom en wordt danig op de hak genomen. Alleen al door haar directe collega, de eerste assistente van Priestly, gespeeld door Emily Blunt. We krijgen vervolgens ook een kijkje in het ietwat zielige privé-leven van Miranda Priestly met haar tweeling en zoveelste echtgenoot. Maar ook Andrea die steeds meer moet kiezen voor haar baan en dit ten kosten van haar privé-leven laat gaan. Langzaam verandert ze en helemaal al ze uiteindelijk mee naar Parijs gaat voor een reportage.

Dan veranderen er zaken en moet Andrea keuzes maken en of verder in die keiharde en oppervlakkige modewereld of haar hart volgen. Waar ze ook voor kiest ... Priestly geeft wel haar "goedkeuring" en dat is opmerkelijk te noemen.

De recensie

Achter de schermen

De film dateert uit 2006 met als regisseur David Frankel en een budget van 35 miljoen dollar voor de producers Wendy Finerman en Karen Rosenfelt. De film zou een kleine 330 miljoen dollar opbrengen en een kassucces eerste klas voor filmmaatschappij 20th Century Fox !
Oorspronkelijk schrijfster Weisberger heeft in het verleden in een vergelijkbare rol gewerkt en de film is hierop gebaseerd.

De acteurs

De hoofdrol van Meryl Streep is niet de meest voor de hand liggende, niet voor Streep en niet voor de filmmaatschappij. Streep bewijst hier echter eens te meer dat ze types kan spelen. Als ze eenmaal in de huid kruipt, is ze het personage ook daadwerkelijk en ook een in luchtige film als deze laat ze dit opnieuw zien. Anne Hathaway houdt zich in de andere hoofdrol meer dan staande tegenover Streep. De ondertoon van het verhaal is redelijk dramatisch, maar de klinkslagen in de film zijn absoluut het bekijken waard. Hoewel Streep veel nominaties als beste actrice kreeg voor deze rol is er niet een verzilverd, jammer.

De film is te koop en te huur op DVD, soms on demand en zo nu en dan op TV. Absoluut een leuke film om te bekijken.