recensie

Dienaren van de Schemering - Dean Koontz (recensie)

Dienaren van de Schemering van DEan Koontz trekt je mee in een avontuur waarbij de hoofdrolspeler, de kleine Joey, wordt achtervolgd door sekteleden. Joey werd door de sekteleider aangewezen als de reincarnatie van de duivel en ineens zijn de sekteleden overal. Bleke handen achtervolgen hem, bleke handen die zich graag om zijn slanke hals zouden vouwen...

Boekgegevens

Uitgeverij: Uitgeverij Luitingh – Sijthoff BV
ISBN: 90-245-4701-6
Genre: Spanning, thriller

Over ‘Dienaren van de Schemering’

De omslag van het boek is raadselachtig, met bleke handen die bidden op de kaft van een Bijbel. Hoewel het een onschuldige afbeelding is, krijg je toch direct het gevoel dat de biddende handen ook weleens de handen van de duivel zouden kunnen zijn. Het verhaal is geschreven in een hij/zij-perspectief. De jonge Joey van 6 is hoogbegaafd en wordt achtervolgd door talloze mensen nadat hij op een parkeerplaats bij de supermarkt door de leider van de sekte Het Ware Woord werd aangewezen als de reïncarnatie van de duivel. Christine, de moeder van Joey, neemt haar zoon mee en doorkruist de meest uiteenlopende plaatsen om te ontkomen aan de grijpgrage handen van de sekteleden, die overal lijken te zijn…

Informatie

‘Dienaren van de Schemering’ is een Poema Pocket en telt in totaal 380 pagina’s. Het verhaal wordt opgedeeld in maar liefst 72 hoofdstukken. Dienaren van de Schemering werd geschreven door Dean Koontz, onder de oorspronkelijke titel ‘The Servants of Twilight’, in het jaar 1984. De poëziefragmenten uit The Book of Counted Sorrows en Little Orphan, die in het verhaal zijn opgenomen, werden vertaald naar het Nederlands door Rob van Moppes. Het verhaal zelf werd vertaald door Jacques Meerman. Het boek werd door Dean Koontz opgedragen aan ‘twee heel bijzondere mensen’, George en Jane Smith (quote: ‘en aan hun lieftallige dochter Diana Summers, en aan hun katten. Ik wens ze al het succes en geluk dat ze zozeer verdienen. (Ik bedoel natuurlijk George, Jane en Diana, niet de katten.') En ik wens ze veel plezier bij het muizen vangen en bij het janken op de tuinschutting. (In dit geval natuurlijk de katten, niet George, Jane en Diana.).

Mijn mening

Sektes; persoonlijk heb ik er iets tegen. Dit verhaal van Dean Koontz laat dan ook precies zien waarom ik het liefst niks met sektes te maken wil hebben. Het verhaal neemt je mee in een achtervolgingsavontuur, waarbij je niet weet wie vriend en vijand is. Je voelt de beklemmende druk en het vernauwde denkvermogen van de sekteleden, de Dienaren van de Schemering. Het boek is niet erg geschikt voor mensen die van teveel spanning houden en die moeite hebben met het aanhouden van de aandacht. Het verhaal verloopt in razendsnel tempo en het is dan ook belangrijk dat je iedere zin direct in je op kan nemen, anders raak je de draad kwijt. De spanning wordt opgebouwd, zwakt weer wat af en wordt nog verder opgebouwd tot een verrassende ontknoping.

Mijn eindcijfer

Een 7,5.