recensie

Recensie: Astrid Lindgren, Bröderna Lejonhjärta

Gebroeders Leeuwenhart uit 1977 ( Zweeds: Bröderna Lejonhjärta) van de Zweedse kinderboekenschrijfster Astrid Lindgren is een van haar meest bekende werken. Het is net als haar boeken over Pippi Langkous verfilmd en dat heeft er mede toe bijgedragen dat haar werken over de hele wereld bekend zijn. Gebroeders Leeuwenhart behoort tot de jeugdliteratuur en is een fantasieverhaal. In de boeken van Lindgren speelt haar christelijke opvoeding een rol. In Gebroeders Leeuwenhart komt dat een beetje terug in Nangijala. Het hiernamaals waar het boek zich grotendeels afspeelt. Toen ik het boek voor het eerst las merkte ik veel overeenkomsten op met haar Pippi Langkous boeken. De centrale thema’s die Lindgren in haar boeken naar voren laat komen zijn met name; vertrouwen, moed en vriendschap . Een andere overeenkomst is dat in haar boeken bijzondere kinderen de hoofdrol spelen. Denk aan Pippi Langkous die zo oersterk is of aan Ronja de Roversdochter. In haar boeken gebeuren dingen die eigenlijk niet kunnen, maar door de mix van fantasie en werkelijkheid, haar heldere en duidelijke stijl neemt Lindgren de lezer mee in het hoofd van de hoofdpersoon en is het alsof het zich voor je ogen afspeelt. In het begin van Gebroeders Leeuwenhart is de verbazing nog groot bij Skorpan als hij voor het eerst Nangijala betreedt, maar dan maakt de verbazing plaats voor verwondering en ten slotte voor vertrouwen.

Andere wereld

Gebroeders Leeuwenhart vertelt het verhaal van twee broers, Jonathan en Skorpan, die na hun overlijden in een paradijs komen dat Nangijala heet. Eerst wonen ze in het kersendal waar alles vredig is , maar al snel blijkt dat er in een ander gedeelte van het land; Bramendal de tiran Tengil heerst en dat er een verrader aanwezig is. Als Jonathan op missie wordt gestuurd naar het bramendal besluit Skorpan zijn broer stiekem te volgen. Hij ontdekt dan wie verrader is.

Als Skorpan door soldaten van Tengil wordt gesnapt, wordt hij naar het Bramendal gebracht en komt dankzij een smoes in het huisje van een oude man. Ook Jonathan blijkt hier te zitten! De oude man blijkt een vriend te zijn in de strijd tegen Tengil. Tengil wil koste wat kost de broers gevangen nemen. Tengil laat elke week een groepje mensen verdwijnen naar een grot. Daar woont een verschrikkelijke draak. Jonathan en Skorpan tonen zich ware helden en gaan de strijd aan met de draak om het Bramendal te bevrijden.

Broederband

Een sterk punt in dit boek is dat je ziet hoe sterk de band is tussen de twee broers. In het begin van het boek blijkt dat al als ze nog in het echte leven zijn, in het hiernamaals wordt dat nog sterker. Skorpan volgt zijn broer tot hij hem heeft gevonden en uiteindelijk sterven ze ook samen in de strijd tegen de draak. Het boek kent ook meerdere korte spanningsbogen, die ik spannender vond dan de lange spanningsboog. Vooral in het huisje van de oude man is het telkens weer op het nippertje dat de soldaten de man niet meenemen. Een minpunt is dat het verhaal soms van toevalligheden aan elkaar lijkt te zitten. Neem nu het geluk van Skorpan dat hij terecht komt bij hetzelfde huis als Jonathan.

Gebroeders Leeuwenhart bevat een mooie boodschap: Vriendschap voor alles. Het leest makkelijk weg en houdt je vast door de spannende elementen. Het vertoont zoals eerder gezegd veel overeenkomsten met eerdere werken van Lindgren. Dit boek uit 1977 is nog steeds een topper in zijn genre. Het boek wordt nog steeds gelezen door jong en oud. Dat is wel het bewijs dat we hier met een pareltje uit de Jeugdliteratuur hebben te maken.